zsiekać - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zsiekałem +(e)m zsiekał	zsiekałam +(e)m zsiekała	zsiekałom +(e)m zsiekało	zsiekaliśmy +(e)śmy zsiekali	zsiekałyśmy +(e)śmy zsiekały
2 os.	zsiekałeś +(e)ś zsiekał	zsiekałaś +(e)ś zsiekała	zsiekałoś +(e)ś zsiekało	zsiekaliście +(e)ście zsiekali	zsiekałyście +(e)ście zsiekały
3 os.	zsiekał	zsiekała	zsiekało	zsiekali	zsiekały

bezosobnik: zsiekano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zsiekajmy
2 os.	zsiekaj	zsiekajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zsiekałbym bym zsiekał	zsiekałabym bym zsiekała	zsiekałobym bym zsiekało	zsiekalibyśmy byśmy zsiekali	zsiekałybyśmy byśmy zsiekały
2 os.	zsiekałbyś byś zsiekał	zsiekałabyś byś zsiekała	zsiekałobyś byś zsiekało	zsiekalibyście byście zsiekali	zsiekałybyście byście zsiekały
3 os.	zsiekałby by zsiekał	zsiekałaby by zsiekała	zsiekałoby by zsiekało	zsiekaliby by zsiekali	zsiekałyby by zsiekały

bezosobnik: zsiekano by

bezokolicznik: zsiekać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zsiekawszy

gerundium: zsiekanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zsiekany

+

zsiekać

+

KOGO/CO

Zob. siec