-
1.
aktor, który przekazuje treść przedstawienia lub filmu oraz swoje emocje wyłącznie za pomocą mimiki twarzy, a także ruchów ciała i gestów -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
teatr -
hiperonimy: aktor
-
Doskonałym on jest mimikiem i umie z największą szybkością zmieniać rysy twarzy: to właśnie czyni go wybornym aktorem w sztukach Szekspira [...].
źródło: Krystyn Lach-Szyrma: Anglia i Szkocja: przypomnienia z podróży roku 1820-1824 odbytej, 1981 (books.google.pl)
Dowcip amerykańskich komedii opiera się zwykle nie na mimice, lecz na humorze sytuacyjnym i słownym, ostatecznie na geście. De Funes był przede wszystkim mimikiem – słowo i gest zaledwie uzupełniały grymas twarzy.
źródło: Kino, 1995 (books.google.pl)
Tak jak Żółkowski, Modrzejewska jest genialnym mimikiem — przyznają wszyscy bezspornie. Dziw nad dziwy, że piękną, młodą twarzą potrafi wyrazić tyle, co owa nadzwyczajnie umięśniona twarz prawie 60-lemiego mistrza Alojzego.
źródło: Józef Szczublewski: Żywot Modrzejewskiej, 1977 (books.google.pl)
Zrezygnowano również z wszelkich imprez estradowo-teatralnych o charakterze gościnnym, na przykład popularnych w ХIХ w. wieczorków humorystycznych czy popisów recytatorów, mimików i transformistów.
źródło: Barbara Maresz: Występy gościnne w teatrze polskim: z dziejów życia teatralnego Krakowa, Lwowa i Warszawy, 1997 (books.google.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. mimik
mimicy
ndepr mimiki
depr D. mimika
mimików
C. mimikowi
mimikom
B. mimika
mimików
N. mimikiem
mimikami
Ms. mimiku
mimikach
W. mimiku
mimicy
ndepr mimiki
depr -
gr. mimikós 'mimiczny, odpowiedni dla mimów'
-
Zob. też: