spirytualizm - Wielki słownik języka polskiego PAN

filoz. pogląd głoszący, że rzeczywistość ma naturę duchową, a świat materialny jest jedynie zewnętrznym przejawem aktywności sił duchowych

Ms. lp wymawiany: [spirytu-aliźmie] lub [spirytu-alizmie].

[spirytu-alism] lub [spirytu-alizm]

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Tradycja

wierzenia i przesądy

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

filozofia

	W skrajnych postaciach spirytualizm [...] odrzuca w ogóle istnienie świata materialnego, uważając go za złudzenie. źródło: NKJP: Internet
	Chrześcijaństwo nie jest materializmem, ale nie jest też spirytualizmem. [...] Bóg stworzył cały świat w obu jego wymiarach: duchowym i materialnym. źródło: NKJP: Maciej Zięba: Niezwykły pontyfikat, 1997
	Ten gwałtowny przybór fali spirytualizmu, przejawiający się nieraz w formach ekscentrycznych, musiał znaleźć rezonans w sferze myśli i sztuki. [...] Filozofia schyłku stulecia była przede wszystkim wielką rehabilitacją metafizyki jako koniecznego uzupełnienia prawd naukowych, zbyt niepewnych i względnych. źródło: NKJP: Artur Hutnikiewicz: Młoda Polska, 1994
	Panel „Zwrot post-sekularystyczny” poświęcony był jednemu z najbardziej istotnych zjawisk współczesnego świata – tzw. zwrotowi myśli ku ogólnie rozumianemu spirytualizmowi po okresie zeświecczenia w XX wieku. źródło: NKJP: Kronika - pismo Uniwersytetu Łódzkiego, 2007-05

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

Inne uwagi

Zwykle lp

internac.

ang. spiritualism

fr. spiritualisme

ros. spiritualízm

z p.-łac. spīrituālis 'duchowy'

Zob. też:

	idealizm
	materializm