sfora

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. psów

  • 1.

    pot.  gromada psów albo innych zwierząt, zachowujących się agresywnie
  • CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Świat zwierząt

    zwyczaje i zachowania zwierząt

  • hiperonimy:  gromada
    • wilcza sfora
    • sfora psów gończych, wściekłych psów
    • sfora ujadała
  • Protoplaści psów żyją w sforach. Sforę tworzy kilka lub kilkanaście osobników, wśród których panuje ścisła hierarchia.

    źródło: NKJP: Lesley O'Mary: Stereotypy cz.5, Kot, 2006-06

    Tuż obok, w tej samej letniskowej miejscowości, grupa ludzi - uznawanych powszechnie za dziwaków - systematycznie dokarmia sforę dzikich i porzuconych zwierząt, często przeznaczając na to swój ostatni grosz.

    źródło: NKJP: (dj): W Grotnikach trwa wojna pomiędzy miłośnikami i wrogami zwierząt. Dziwacy i bestie, 2002-03-23

    Ocenia się, że w Bukareszcie żyje około 300 tysięcy zdziczałych psów, które łączą się w sfory i często stanowią zagrożenie dla mieszkańców.

    źródło: NKJP: (PAP): Brigitte Bardot będzie bronić rumuńskich psów, Metropol, 2001

    W wyprawach kółka naszego brało przeciętnie udział pięciu-sześciu myśliwych, ciągnąc za sobą sforę psią: dwa przemyślne spaniele i trzy jamniki, które tropiły zwierzynę w gąszczach zboczy górskich.

    źródło: NKJP: Jerzy Odrowąż-Pieniążek:Więcej niż świadek, 2007

    Jeźdźcy podążali za sforą, aby zobaczyć moment złapania uciekającego na przełaj lisa.

    źródło: NKJP: Bożena Biczkowska: Galopem podążali za rudą kitą, Dziennik Zachodni, 2003-11-14

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. sfora
    sfory
    D. sfory
    sfor
    rzadziej sfór
    C. sforze
    sforom
    B. sforę
    sfory
    N. sforą
    sforami
    Ms. sforze
    sforach
    W. sforo
    sfory
  • bez ograniczeń + sfora +
    CZEGO
  • psł. *sъvora 'to, co łączy, spaja, służy do połączenia, umocowania czegoś'

    Od: psł. przedrostkowego czasownika *sъ-verti 'zewrzeć, połączyć' (zob.  zewrzeć ); oboczność samogłoski rdzennej *e : *o w tego typu derywacji regularna. Rozwój znaczenia: 'to, co zwiera, łączy, spaja' > 'spleciony sznur czy linka' > 'sznur, smycz, do której przywiązano grupę psów myśliwskich' > 'grupa psów gończych, uwiązanych do rzemienia lub sznura' > 'gromada psów myśliwskich' (Bor)