-
1.
urzęd. pismo z określonymi instrukcjami i poleceniami, wydawane przez władze administracyjne i skierowane do podległych jednostek -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
urzędy i ich funkcjonowanie -
- specjalny, tajny okólnik
- okólnik ministra, premiera
- okólniki i instrukcje; okólniki i wytyczne; rozporządzenia i okólniki
- wydać; czytać; podpisać okólnik
- okólnik nakazywał coś
-
Okólniki o tym, jak ustrzec się salmonelli, zostały również przez wójta puszczone na wieś.
źródło: NKJP: AK: Kuchnia zamknięta, Gazeta Poznańska, 2002-11-18
Poznańskie władze miasta wysłały do wszystkich głównych nauczycieli okólniki, w których zwracają uwagę na zaprowadzenie germanizacyjnych wieczorków rodzinnych.
źródło: NKJP: Konrad B. Kris: 50 i 100 lat temu pisano, Gazeta Poznańska, 2002-10-26
Wykład to utwór! Fiskus zwraca pracownikom naukowym nadpłacony podatek za lata 1994-95. Do urzędów skarbowych trafił właśnie okólnik ministra finansów w tej sprawie.
źródło: NKJP: Koniec sporu podatkowego, Gazeta Wyborcza, 1997-04-16
3 lutego 1945 roku komunistyczne władze wydały okólnik zabraniający odbudowywania gmin żydowskich. Odpowiedzialnymi za wykonanie przepisów byli wojewodowie i starostowie.
źródło: NKJP: Janusz Strzelczyk: Chasydzi w cieniu sporu, Dziennik Zachodni, 2007-01-24
Część pracowników odczytała okólnik jako zawoalowany sygnał zmuszający ich do kupowania książek. – Nikt tego otwarcie nie powiedział, ale dano nam dyskretnie do zrozumienia, że mamy pomnażać zysk firmy.
źródło: NKJP: mp: Handel na poczcie, Trybuna Śląska, 2004-10-15
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. okólnik
okólniki
D. okólnika
okólników
C. okólnikowi
okólnikom
B. okólnik
okólniki
N. okólnikiem
okólnikami
Ms. okólniku
okólnikach
W. okólniku
okólniki
-
Zob. okolić