-
1.
książk. jednomyślne przyjęcie jakiejś decyzji, bez konieczności głosowania -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
władza państwowa
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne -
- wiecowa aklamacja
- tytułem; rodzaj aklamacji
- dokonać wyboru, podjąć, przyjąć, uchwalić, wybrać/wybierać coś; coś przeszło przez aklamację
-
Ani potrząsanie orężem, ani chóralny pomruk nie dawały możliwości policzenia głosów. Nikt zresztą nie zamierzał ich liczyć. Nie było to głosowanie, lecz aklamacja. W ten sposób wypowiadał się raczej ogół niż jednostki.
źródło: NKJP: Karol Modzelewski: Barbarzyńska Europa, 2004
W 1989 r. na Tajwanie odbyły się pierwsze wybory parlamentarne z udziałem opozycji, a nie - jak poprzednio - mający charakter aklamacji spektakl z udziałem jedynie ugrupowania rządzącego
źródło: NKJP: Albert Burckhardt: Inne Chiny, Polityka, 2000-04-01
Kiedy został przedstawiony załodze, przez aklamację został wybrany przewodniczącym.
źródło: NKJP: Jarosław Józef Szczepański: Górnik polski, 2005
Jedyny syn zmarłego władcy Kazimierz od lat był uznany za następcę tronu, nie miał konkurentów do sprawowania władzy w Polsce. Zapewne więc uczestnicy krakowskiego zjazdu dokonali aklamacji nowego króla.
źródło: NKJP: Marek Kazimierz Barański: Dynastia Piastów w Polsce, 2005
Kandydatury ks. Zbigniewa S.[...] oraz Janusza K.[...], twórcy Szarych Szeregów w Łowiczu, przeszły przez aklamacje.
źródło: NKJP: (rk): Prymas honorowym obywatelem Łowicza, Dziennik Łódzki, 2004-07-16
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. aklamacja
aklamacje
D. aklamacji
aklamacji
neut aklamacyj
char C. aklamacji
aklamacjom
B. aklamację
aklamacje
N. aklamacją
aklamacjami
Ms. aklamacji
aklamacjach
W. aklamacjo
aklamacje
-
łac. acclāmātiō 'okrzyk'