-
1.
pejorat. osoba, której poglądy są sprzeczne z dogmatami swojej religii -
Wyraz używany raczej w odniesieniu do dawniejszych stosunków religijnych.
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
wyznania: zasady i prawdy wiary
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
osoby związane z religią i kościołem -
- heretyk i apostata, heretyk i odszczepieniec
- karać śmiercią, palić na stosie heretyków
- uznany za heretyka
-
Dla Kościoła moskiewskiego łacinnicy byli heretykami, gorszymi nieomal od pogan [...].
źródło: NKJP: Benedykt Zientara: Dawna Rosja: despotyzm i demokracja, 1995
Niejaki Hutter, heretyk spalony na stosie w Tyrolu w szesnastym wieku, był założycielem tej sekty głoszącej powrót do pierwotnej wspólnoty chrześcijan w myśl Ewangelii.
źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Abecadło Miłosza, 1997
Jeszcze inni uważali go wręcz za heretyka – po jego przyjeździe do Palestyny rabini uniemożliwili mu wykłady z religioznawstwa i biblistyki.
źródło: NKJP: Jan Doktór: Problem z Boskim prawodawstwem, Midrasz
[...] Hus był kacerz i na stos pójść musiał. Król rzymski, węgierski i czeski słusznie postąpił, słowa danego czeskiemu heretykowi nie dotrzymując.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. heretyk
heretycy
ndepr heretyki
depr D. heretyka
heretyków
C. heretykowi
heretykom
B. heretyka
heretyków
N. heretykiem
heretykami
Ms. heretyku
heretykach
W. heretyku
heretycy
ndepr heretyki
depr -
łac. hæreticus
z gr. hairetikós 'wybierający'