-
2.
książk. pejorat. osoba, której poglądy lub zachowanie są odważniejsze od norm przyjętych powszechnie lub pozostają z nimi w sprzeczności -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
[...] unicestwić trzeba Roberta - odpowiedziałem też szeptem - bo to jest heretyk, wyparł się norm ogółu [...].
źródło: NKJP: Ireneusz Iredyński: Dzień oszusta. Człowiek epoki, 1962
Dla pisarza bogiem powinna być literatura. [...] Chyba jestem heretykiem, bo dla mnie kino jest równorzędne literaturze.
źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Polka, 2001
Podobno Gomułce zawdzięczamy słowo „rewizjonizm”. Oznacza tych partyjnych (czasem już bezpartyjnych) heretyków, którzy nie wyparli się poglądów sprzed Października.
źródło: NKJP: Lidia Ostałowska: Mord w oranżerii (1), Gazeta Wyborcza, 1996-12-31
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. heretyk
heretycy
ndepr heretyki
depr D. heretyka
heretyków
C. heretykowi
heretykom
B. heretyka
heretyków
N. heretykiem
heretykami
Ms. heretyku
heretykach
W. heretyku
heretycy
ndepr heretyki
depr -
łac. hæreticus
z gr. hairetikós 'wybierający'