-
2.
postępowanie uznawane za sprzeciw wobec religii -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół -
- kara za bezbożność
- oskarżać, posądzać o bezbożność
-
Filip IV Piękny połasił się na majątek zakonu: w piątek 13 października 1307 roku uwięził templariuszy przebywających we Francji i wytoczył im proces na soborze w Vienne, oskarżając ich o bezbożność, nieobyczajne praktyki i kontakty z siłami nieczystymi [...].
źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999
Pierwsze przykazanie zabrania oddawania czci innym bogom poza Jedynym Panem, który objawił siebie swojemu ludowi. Zakazuje zabobonu i bezbożności.
źródło: NKJP: Maria Wolan: Pozornie niewinne i bezpieczne: rzecz o terapiach, medytacjach, wróżbach, zabawach z duchami, 2007
Każdy sołtys mógł zaaplikować dowolną liczbę batów kobietom za bezbożność, czary, rozpustę i nieskuteczne leczenie „babskimi” metodami.
źródło: NKJP: Joanna Jusianiec: Katarzyny śmierć w płomieniach, Dziennik Słupski, 2000-04-21
Grecy przypisywali cnoty i sukcesy bogom. W konsekwencji zazdrościć komuś czegoś równało się obrazie bóstwa, dawcy tego daru, a to z kolei było aktem bezbożności.
źródło: NKJP: Zdzisław Józef Kijas: Znalazłem perłę, 2010
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bezbożność
bezbożności
D. bezbożności
bezbożności
C. bezbożności
bezbożnościom
B. bezbożność
bezbożności
N. bezbożnością
bezbożnościami
Ms. bezbożności
bezbożnościach
W. bezbożności
bezbożności
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Zob. bezbożnik