merytorycznie

  • książk.  tak, że coś dotyczy treści, a nie formy lub uwarunkowań zewnętrznych tego, o czym mowa
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    wytwory działań intelektualnych człowieka

    • dyskutować, odpowiadać, rozmawiać, rozstrzygnąć, uzasadnić; oceniać, sprawdzać; przygotować się; odnieść się, ustosunkować się merytorycznie
  • - Rozmawiajmy merytorycznie o tym, co niesie ze sobą budowa i uruchomienie wytrawialni, a nie mówmy tylko nie, bo nie - odpowiada Andrzej Karol.

    źródło: NKJP: Justyna Przybytek: Kto kogo blokuje?, Dziennik Zachodni, 2009-11-13

    Prawdopodobnie chodzi więc o grę na czas i szukanie jakiegokolwiek pretekstu, by sprawy nie rozstrzygnąć merytorycznie.

    źródło: NKJP: Ewa Łosińska: Wojskowa ścieżka, Dziennik Polski, 2008-06-06

    Wójt Chmiel ma rację, mówiąc, że projekty powinny być oceniane merytorycznie, a nie politycznie i że nie powinno być żadnych umów za plecami.

    źródło: NKJP: (BIR): Opinie, Dziennik Bałtycki, 2005-12-28

    Byliśmy pewni, że nie ma takiej sprawy w kraju, którą wspólnie działając, kłócąc się, owszem, ale tylko merytorycznie, nie oglądając się wstecz - uda nam się zrobić.

    źródło: NKJP: Maciej Pinkwart: Dziewczyna z Ipanemy, 2003

  • część mowy: przysłówek

    stopień równy merytorycznie
  • Od: merytoryczny

CHRONOLOGIZACJA:
1922, NFJP
Data ostatniej modyfikacji: 02.04.2017