-
2.
książk. kobieta prowadząca burzliwe życie, postępująca niezgodnie z przyjętymi zasadami i wywołująca skandale towarzyskie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie -
- międzynarodowa; piękna awanturnica
-
Owa wielka światowa kochanica z kultury jeszcze XIX-wiecznej bywała to diva, primabalerina, sopran operowy czy tragiczka, jak Sarah Bernhardt, Lola Montes czy Mata Hari, ale też - na ogół jedno wiązało się z drugim - awanturnica w wyższych sferach, amantka książąt, polityków i bankierów.
źródło: NKJP: Zygmunt Kałużyński: Komplet erotyczny, Polityka, 2002-08-03
Teraz prokuratura poszukuje listem gończym kusicielki Anastazji, wesołej panienki umilającej w pościeli państwowe trudy parlamentarzystom! Anastazja to awanturnica, może i oszustka.
źródło: NKJP: Telefoniczna opinia publiczna, Gazeta Wyborcza, 1992-11-30
Mogłem wszakże zaufać memu słudze, iż nikomu nie zdradzi, że widział swego pana w tak intymnej sytuacji z osławioną awanturnicą, na dodatek wyższą odeń stanem.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. awanturnica
awanturnice
D. awanturnicy
awanturnic
C. awanturnicy
awanturnicom
B. awanturnicę
awanturnice
N. awanturnicą
awanturnicami
Ms. awanturnicy
awanturnicach
W. awanturnico
awanturnice
-
Zob. awanturnik