jubel

  • pot.  huczna uroczystość urządzana z jakiejś okazji
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Tradycja

    uroczystości i święta


    CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Czas wolny

    rozrywka

  • hiperonimy:  uroczystość
  • Kraków urządził mu niebywały festiwal i gościł go jak koronowaną głowę. Nie wiem, czy komukolwiek do tej pory wyszykowano taki jubel.

    źródło: NKJP: Tadeusz Kwiatkowski: Panopticum, 1995

    Znajomek zaprosił mnie na jubel, właśnie na dzisiaj. Chodź ze mną.

    źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007

    Zawodowo zaś skażony jestem specyficznym punktem widzenia na muzykę, przy której wszystkie juble się odbywają.

    źródło: NKJP: Andrzej Sikorowski: Mój „Dzienniczek Polski”, Dziennik Polski, 2005-02-11

    W Białymstoku zasłynął jako wielbiciel wystawnych jubli.

    źródło: NKJP: Sylwester Latkowski, Piotr Pytlakowski: Policyjne związki, Polityka, nr 36 (2721), 2009-09-05

    Dopiero gdy Mann zdobył światową sławę, trzy lata przed przyznaniem mu Nobla (szczęśliwie przed, nie po) Lubeka przy okazji 700-lecia miasta urządziła mu wielki jubel [...].

    źródło: NKJP: Janina Wieczerska: Lubeka - miasto dwóch noblistów, Dziennik Bałtycki, 2000-01-07

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. jubel
    juble
    D. jubla
    jubli
    C. jublowi
    jublom
    B. jubel
    juble
    N. jublem
    jublami
    Ms. jublu
    jublach
    W. jublu
    juble

    Inne uwagi

    Spotykane użycia formy D. lp  jublu 

  • niem. 'radość, triumf, świętowanie'

CHRONOLOGIZACJA:
1931, NFJP
Data ostatniej modyfikacji: 28.05.2017