-
1.b
świadczący o skłonności do awantur -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
- awanturniczy charakter; awanturnicza natura; awanturnicze usposobienie; awanturnicze skłonności
-
Wielka kariera, honory i bogactwo były w zasięgu ręki. Niestety, awanturnicza natura była równie silna, co potrzeba sukcesu. Dociekliwi historycy sztuki wyszperali w archiwach informacje, że między 1598 (miał wtedy 27 lat) a 1605 r. Caravaggio aż jedenaście razy stawał przed sądem i wielokrotnie, choć na krótko, trafiał do więzienia.
źródło: NKJP: Piotr Sarzyński: Pędzlem i szpadą, Polityka, 2005-03-12
Jak ustaliła policja, motywem zbrodniczego napadu była zazdrość o kobietę. Niedoszły zabójca znany był już wcześniej z awanturniczych skłonności.
źródło: NKJP: (mab): Zazdrość i siekiera, Dziennik Polski, 2005-10-04
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. awanturniczy
awanturniczy
awanturniczy
awanturnicze
awanturnicza
D. awanturniczego
awanturniczego
awanturniczego
awanturniczego
awanturniczej
C. awanturniczemu
awanturniczemu
awanturniczemu
awanturniczemu
awanturniczej
B. awanturniczego
awanturniczego
awanturniczy
awanturnicze
awanturniczą
N. awanturniczym
awanturniczym
awanturniczym
awanturniczym
awanturniczą
Ms. awanturniczym
awanturniczym
awanturniczym
awanturniczym
awanturniczej
W. awanturniczy
awanturniczy
awanturniczy
awanturnicze
awanturnicza
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. awanturniczy
awanturniczy
awanturnicze
awanturnicze
D. awanturniczych
awanturniczych
awanturniczych
awanturniczych
C. awanturniczym
awanturniczym
awanturniczym
awanturniczym
B. awanturniczych
awanturniczych
awanturniczych
awanturnicze
N. awanturniczymi
awanturniczymi
awanturniczymi
awanturniczymi
Ms. awanturniczych
awanturniczych
awanturniczych
awanturniczych
W. awanturniczy
awanturniczy
awanturnicze
awanturnicze
-
Zob. awanturnik