-
1.
kobieta, która współzawodniczy o coś z inną osobą -
Wyraz może być również używany w odniesieniu do rzeczowników mających rodzaj gramatyczny żeński, oznaczających instytucje, zwierzęta, a nawet przedmioty nieożywione, np. Turcja pod względem atrakcyjności turystycznej jest rywalką Grecji .
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne -
synonimy: konkurentka
-
- doświadczona, godna, mocna, największa, silniejsza, słaba; młoda, młodsza; odwieczna; utytułowana rywalka
- atak; drużyna, zespół rywalek
- przewaga, zwycięstwo nad rywalką
- pojedynek, walka z rywalką
- rywalka prowadziła, przegrała, walczyła, wygrała, zwyciężyła
- ustępować rywalkom pod względem czegoś
- dogonić, przewyższać, wyprzedzić, znokautować rywalkę; gromić, pokonać, rozgromić rywalki
-
Po pierwszych dwóch minutach walki Karina przegrywała 1:5, ale w drugiej rundzie [...] wygrała 16:14. Warto dodać, że rywalka Kariny na polskich matach była niepokonana od ponad roku.
źródło: NKJP: Sport amatorski, Gazeta Poznańska, 2003-11-14
[...] będzie miał poważną rywalkę do fotela rzecznika ubezpieczonych. Kontrkandydatką do tego stanowiska ma być [...] sekretarz stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej.
źródło: NKJP: Artur Makowiecki: Wszystkiego po trochu, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2007-11-13
Kobiety zawsze były przyczyną komplikacji. Jasio ich nie rozumiał i właściwie niezbyt je lubił. A teraz podczas walk stały się jego rywalkami do sławy.
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy. Czyściec, 1992
Już przed laty Turcja zaczęła przeganiać pod względem atrakcyjności turystycznej swoją odwieczną rywalkę, Grecję.
źródło: NKJP: Telekomunikacja w podróży, Dziennik Zachodni, 2010-07-05
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rywalka
rywalki
D. rywalki
rywalek
C. rywalce
rywalkom
B. rywalkę
rywalki
N. rywalką
rywalkami
Ms. rywalce
rywalkach
W. rywalko
rywalki
-
+ rywalka + (CZYJA) + (do CZEGO)+ rywalka + (KOGO/CZEGO) + (do CZEGO) -
Od: rywal