rywalka

[...] była przez wiele miesięcy skazana na mękę obserwowania, jak narzeczonego, a potem męża, coraz bardziej omotuje starsza rywalka.

źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Kisielewscy: Jan August, Zygmunt, Stefan, Wacek, 2006

Nie potrafiła rozmawiać normalnie z mężczyznami (nawet ze swoimi kolegami) - każdego traktowała jak potencjalnego adoratora, którego w dodatku nie może zdobyć przez swoją tuszę. W koleżankach, zwłaszcza tych atrakcyjniejszych od siebie, widziała tylko rywalki.

źródło: NKJP: Agata Pumatyńska: Seks czy dieta, Cosmopolitan, 2000

Odkrywszy, że mąż ją zdradza, [...] zdołała zidentyfikować swą rywalkę i oddać się całej serii mniej lub bardziej infantylnych czy też szatańskich machinacji, po to tylko, by wyeliminować tę osobę, którą okazała się przyjaciółka i koleżanka z pracy.

źródło: NKJP: Julia Kristeva, Czarne słońce. Depresja i melancholia, 2007

Wozi żonę do zamku na schadzki z królem, upewniając się, że nie gości tam rywalka żony, jego własna siostra Elżbieta Lubomirska.

źródło: Grażyna Plebanek: Córki rozbójniczki, 2013 (books.google.pl)