-
3.
żart. osoba, która doszła do perfekcji w wykonywaniu czegoś -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
Począwszy od lat 30. i ponownie po wojnie do Europy zjeżdżali latynoscy magicy piłki, zasilając miejscowe kluby [...]. To właśnie kunszt takich Argentyńczyków [...] przesądził o pierwszym tytule mistrzów świata, który w 1934 r. przypadł w udziale Italii.
źródło: NKJP: Tomasz Wołek: Czy istnieje futbol europejski?, Polityka, 2008-06-07
Wykorzystują każdą chwilę nieuwagi, by wedrzeć się na zakazane strony. Są spece, którzy robią to nawet podczas lekcji informatyki. Magicy. Wystarczy, że nauczyciel odwróci się do tablicy, a uczeń już jest na stronach, na których być nie powinien.
źródło: NKJP: Przez Kraków na skróty, Gazeta Krakowska, 2003-11-20
Gdzie w tej zapadłej dziurze znaleźć kogoś, kto by usunął awarię? Na szczęście wskazano mi takiego człowieka, magika od wszystkiego, złotą rączkę od pojazdów, telewizorów, bólu zęba i porodu.
źródło: NKJP: Jan Gać: W ojczyźnie Majów, 2007
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. magik
magicy
ndepr magiki
depr D. magika
magików
C. magikowi
magikom
B. magika
magików
N. magikiem
magikami
Ms. magiku
magikach
W. magiku
magicy
ndepr magiki
depr -
+ magik + (CZEGO)+ magik + (od CZEGO) -
niem. Magiker
z łac. magicus 'magiczny'
Źródłem formy łacińskiej jest gr. magikós 'magiczny'