konkursowicz
-
osoba biorąca udział w jakimś konkursie
-
[koŋkursowicz] lub [konkursowicz]
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Czas wolny
rozrywka -
hiperonimy: uczestnik
-
Najlepszy konkursowicz otrzymał indeks Uniwersytetu Gdańskiego, a jeden z nauczycieli - który wspierał trud swego ucznia - pojedzie do Rzymu. Konkurs literacki poprzedzający wrześniowe Święto Człowieka został rozstrzygnięty.
źródło: NKJP: (kż): Na studia i na wycieczkę, Dziennik Bałtycki, 2011
Odbywał się tutaj czwarty już „Eurosong - Konkurs Piosenki Obcojęzycznej”. [...] Konkursowicze mogli śpiewać piosenki w języku angielskim (tych było najwięcej), francuskim albo niemieckim.
źródło: NKJP: Dziennik Polski, 2000-04-15
Sławek ocenia, że etykietka pięknisiów, która przylgnęła do konkursowiczów, jest niesprawiedliwa. Przy ocenie finalistów brano przecież pod uwagę zainteresowania, sposób bycia, osobowość. - Bardzo dużo przystojnych odpadło - komentuje wybór dwudziestki finalistów.
źródło: NKJP: Marta Smyrska: Mister jak miss, Polityka, 2002-08-17
Biuro Promocji Miasta Tczewa dla wszystkich przygotowało słodkie niespodzianki, zaś konkursowiczom, którzy zajęli od trzeciego do siódmego miejsca - puszki wypełnione słodyczami. Młodzież otrzymała także słowniki języka angielskiego i niemieckiego. Na każdego konkursowicza czekała słodka niespodzianka.
źródło: NKJP: (mt): Agata i Jakub bezkonkurencyjni, Dziennik Bałtycki, 2000-06-03
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. konkursowicz
konkursowicze
ndepr konkursowicze
depr D. konkursowicza
konkursowiczów
C. konkursowiczowi
konkursowiczom
B. konkursowicza
konkursowiczów
N. konkursowiczem
konkursowiczami
Ms. konkursowiczu
konkursowiczach
W. konkursowiczu
konkursowicze
ndepr konkursowicze
depr -
Zob. konkurs