konkursowicz

  • osoba biorąca udział w jakimś konkursie
  • [koŋkursowicz] lub [konkursowicz]

  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Czas wolny

    rozrywka

  • hiperonimy:  uczestnik
  • Najlepszy konkursowicz otrzymał indeks Uniwersytetu Gdańskiego, a jeden z nauczycieli - który wspierał trud swego ucznia - pojedzie do Rzymu. Konkurs literacki poprzedzający wrześniowe Święto Człowieka został rozstrzygnięty.

    źródło: NKJP: (kż): Na studia i na wycieczkę, Dziennik Bałtycki, 2011

    Odbywał się tutaj czwarty już „Eurosong - Konkurs Piosenki Obcojęzycznej”. [...] Konkursowicze mogli śpiewać piosenki w języku angielskim (tych było najwięcej), francuskim albo niemieckim.

    źródło: NKJP: Dziennik Polski, 2000-04-15

    Sławek ocenia, że etykietka pięknisiów, która przylgnęła do konkursowiczów, jest niesprawiedliwa. Przy ocenie finalistów brano przecież pod uwagę zainteresowania, sposób bycia, osobowość. - Bardzo dużo przystojnych odpadło - komentuje wybór dwudziestki finalistów.

    źródło: NKJP: Marta Smyrska: Mister jak miss, Polityka, 2002-08-17

    Biuro Promocji Miasta Tczewa dla wszystkich przygotowało słodkie niespodzianki, zaś konkursowiczom, którzy zajęli od trzeciego do siódmego miejsca - puszki wypełnione słodyczami. Młodzież otrzymała także słowniki języka angielskiego i niemieckiego. Na każdego konkursowicza czekała słodka niespodzianka.

    źródło: NKJP: (mt): Agata i Jakub bezkonkurencyjni, Dziennik Bałtycki, 2000-06-03

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. konkursowicz
    konkursowicze
    ndepr
    konkursowicze
    depr
    D. konkursowicza
    konkursowiczów
    C. konkursowiczowi
    konkursowiczom
    B. konkursowicza
    konkursowiczów
    N. konkursowiczem
    konkursowiczami
    Ms. konkursowiczu
    konkursowiczach
    W. konkursowiczu
    konkursowicze
    ndepr
    konkursowicze
    depr
  • Zob. konkurs

CHRONOLOGIZACJA:
1902, SJPWar
Data ostatniej modyfikacji: 12.07.2016