brzydal - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. brzydki mężczyzna lub chłopak

Wyraz jest również używany w odniesieniu do zwierząt, a nawet przedmiotów, np. Ten pies to straszny brzydal .

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Określenia fizyczności człowieka

wygląd

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Określenia fizyczności człowieka

płeć

antonimy:

przystojniak

	Pajęczaki zabijają Allian, a ja jestem im obojętny! Dlaczego? Oni są śliczni, a ja... taki brzydal! źródło: NKJP: Dorota Terakowska: Władca Lewawu, 1989
	Wędrujący Euzebiusz wstał i cały po prostu zabłysnął. Ten nieprawdopodobny brzydal zrobił się wprost piękny. źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Pan Tu i Pan Tam, 1986
	Kup dwadzieścia kartek walentynkowych. [...] Kolejnych dziesięć wyślij do tych nieśmiałych brzydali w wielkich okularach, którzy od miesięcy nie byli na prawdziwej randce. źródło: NKJP: Anna Dąbrowska: Walentynki, Cosmopolitan, 2001
	Doprawdy, nie miałem ochoty pojawić się w prasie i telewizji jako ofiara bulteriera. Nie pamiętałem, ile ton uścisku ma w szczękach ten brzydal, ale byłem pewien, że wystarczająco dużo, aby zmiażdżyć mi nogę, rękę, a nawet kark. źródło: NKJP: Waldemar Borzestowski: Bulterier Samson i ja, 2008

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

Zob. brzydki