wyruchać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

wulg. oszukać kogoś w celu osiągnięcia jakiegoś rodzaju korzyści

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

[...] zostaliśmy przez niego oszukani i co, mamy w ogóle nie zatrudniać pracowników, bo mogą nas wyruchać?

źródło: NKJP: Internet

[...] fakt - niektórzy dobrze wiedzieli, na kogo głosują, i dlatego nie muszą się czuć wyruchani.

źródło: NKJP: Internet

Przypominam, że Polska została wyruchana przez USA w kwestii uzasadnienia podstaw inwazji na Irak [...].

źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyruchałem +(e)m wyruchał	wyruchałam +(e)m wyruchała	wyruchałom +(e)m wyruchało	wyruchaliśmy +(e)śmy wyruchali	wyruchałyśmy +(e)śmy wyruchały
2 os.	wyruchałeś +(e)ś wyruchał	wyruchałaś +(e)ś wyruchała	wyruchałoś +(e)ś wyruchało	wyruchaliście +(e)ście wyruchali	wyruchałyście +(e)ście wyruchały
3 os.	wyruchał	wyruchała	wyruchało	wyruchali	wyruchały

bezosobnik: wyruchano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyruchajmy
2 os.	wyruchaj	wyruchajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyruchałbym bym wyruchał	wyruchałabym bym wyruchała	wyruchałobym bym wyruchało	wyruchalibyśmy byśmy wyruchali	wyruchałybyśmy byśmy wyruchały
2 os.	wyruchałbyś byś wyruchał	wyruchałabyś byś wyruchała	wyruchałobyś byś wyruchało	wyruchalibyście byście wyruchali	wyruchałybyście byście wyruchały
3 os.	wyruchałby by wyruchał	wyruchałaby by wyruchała	wyruchałoby by wyruchało	wyruchaliby by wyruchali	wyruchałyby by wyruchały

bezosobnik: wyruchano by

bezokolicznik: wyruchać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyruchawszy

gerundium: wyruchanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wyruchany

odpowiednik aspektowy: ruchać

+

wyruchać

+

KOGO/CO

Zob. ruchać