przepraszająco

Wkładając rękopis do kieszeni płaszcza pisarz spojrzał przepraszająco na chłopca, jakby błagał o przebaczenie, że tak niefachowo się konspiruje, a potem spieszył tak, że Jerzy, rozglądający się ze swoistym wyczuleniem na żandarmską zieleń, z trudem za nim nadążał.

źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie — rocznik 20, 1957

- Wybacz - mówię miękko, przepraszająco - już nigdy więcej nie będę próbował poszerzać Twoich horyzontów intelektualnych, mówiąc tyle o sprawach innych.

źródło: NKJP: Bronisław Świderski: Asystent śmierci. Powieść o karykaturach Mahometa, o miłości i nienawiści w Europie, 2007

Gdy B. odwrócił się po chwili, zobaczył, że w drzwiach stoi Karina i obserwuje go. - Drzwi były otwarte, a on płakał - powiedział przepraszająco B.

źródło: NKJP: Bronisław Świderski: Słowa obcego, 1998