ścigać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

starać się być lepszym od kogoś innego w jakiejś dziedzinie lub w ramach jakiejś rywalizacji

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	Producenci okien montowanych w dachach ścigają się w pomysłach, by ich produkt zaspokoił wszystkie oczekiwania klientów. źródło: NKJP: BAB: Okna na świat, Trybuna Śląska, 2001-06-13
	[...] sposobem tej partii na rządzenie jest nieustanne składanie obietnic. Ministrowie wręcz ścigają się w ich wymyślaniu. źródło: NKJP: Internet
	Państwa znacznie od nas bogatsze - Szwecja, Niemcy, Kanada, Afryka Południowa - ścigają się o kontrakty w małym odległym kraju, jakim jest Chile [...]. źródło: NKJP: Daniel Passent: Choroba dyplomatyczna, 2002
	Feminizm, w którym kobiety udają, że nie są kobietami, i starają się ścigać z mężczyznami, jest dla mnie niezdrowy. źródło: NKJP: Maja Ostaszewska: Wiem, czego chcę, Cosmopolitan, 2000
	W ubiegłym roku wczasowicze i kucharze krynickich restauracji ścigali się, kto najszybciej pokroi cebulę. źródło: NKJP: (jes.): Gwiazdy na plaży, Dziennik Bałtycki, 2005-07-08

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ścigałem się +(e)m się ścigał	ścigałam się +(e)m się ścigała	ścigałom się +(e)m się ścigało	ścigaliśmy się +(e)śmy się ścigali	ścigałyśmy się +(e)śmy się ścigały
2 os.	ścigałeś się +(e)ś się ścigał	ścigałaś się +(e)ś się ścigała	ścigałoś się +(e)ś się ścigało	ścigaliście się +(e)ście się ścigali	ścigałyście się +(e)ście się ścigały
3 os.	ścigał się	ścigała się	ścigało się	ścigali się	ścigały się

bezosobnik: ścigano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się ścigał będę się ścigać	będę się ścigała będę się ścigać	będę się ścigało będę się ścigać	będziemy się ścigali będziemy się ścigać	będziemy się ścigały będziemy się ścigać
2 os.	będziesz się ścigał będziesz się ścigać	będziesz się ścigała będziesz się ścigać	będziesz się ścigało będziesz się ścigać	będziecie się ścigali będziecie się ścigać	będziecie się ścigały będziecie się ścigać
3 os.	będzie się ścigał będzie się ścigać	będzie się ścigała będzie się ścigać	będzie się ścigało będzie się ścigać	będą się ścigali będą się ścigać	będą się ścigały będą się ścigać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ścigajmy się
2 os.	ścigaj się	ścigajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ścigałbym się bym się ścigał	ścigałabym się bym się ścigała	ścigałobym się bym się ścigało	ścigalibyśmy się byśmy się ścigali	ścigałybyśmy się byśmy się ścigały
2 os.	ścigałbyś się byś się ścigał	ścigałabyś się byś się ścigała	ścigałobyś się byś się ścigało	ścigalibyście się byście się ścigali	ścigałybyście się byście się ścigały
3 os.	ścigałby się by się ścigał	ścigałaby się by się ścigała	ścigałoby się by się ścigało	ścigaliby się by się ścigali	ścigałyby się by się ścigały

bezosobnik: ścigano by się

bezokolicznik: ścigać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: ścigając się

gerundium: ściganie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: ścigający się

	+	ścigać się	+	(z KIM/CZYM) + (w CZYM \| o CO)
	+	ścigać się	+	(z KIM/CZYM) + ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE

ogsł. *stigati, *stigajǫ (sę)

Por. ścigać