- Masz trzydzieści jeden lat, moje dziecko! - powiedziała cicho, ale twardo babcia, nawiązując do jakiegoś poprzedniego zdania.
źródło: KWSJP: Margit Kaffka: Barwy lata, 1960
- To pani mąż? - spytał lekarz. - Znajomy - odpowiedziała - ale prosił, żebym przywiozła go do pana. - W takim razie wracaj do domu, drogie dziecko. Ja się nim zajmę.
źródło: KWSJP: Marcin Wolski: Agent dołu, 1988
Tarnowski spojrzał na pannę życzliwie. Westchnął. – Drogie dziecko , jak dobrze, że pani jest. Przypomina pani o najprostszych sprawach.
źródło: NKJP: Jerzy Sosnowski: Prąd zatokowy, 2003
Wiele lat temu, [...], wziąłem się na odwagę i spytałem Jarosława Iwaszkiewicza, po co wydrukował [...] słaby, moim zdaniem, poemat Tadeusza Różewicza. - Po to, drogie dziecko, że nawet pomyłki wielkich artystów są ciekawe - usłyszałem.
źródło: NKJP: Tadeusz Nyczek: Spór o Wróblewskiego, 1994-03-29