Natomiast tak zwani rewizjoniści byli jednak dziećmi komunizmu. Niesfornymi, zbuntowanymi, może „błądzącymi”, ale jednak komunistami - myślącymi po marksistowsku i wypowiadającymi się w marksistowskich kategoriach.
źródło: NKJP: Adam Michnik, Józef Tischner, Jacek Żakowski: Między Panem a Plebanem, 1995
Na tle tych rozpraw z tradycją polski „Pamiętnik znaleziony w garbie” Jana Kidawa-Błońskiego, podejmujący temat dziedzictwa Peerelu, razi prymitywizmem. Film został zrealizowany monotonnie, bez poczucia dystansu. W finałowej scenie bohater - otępiałe, garbate dziecko Peerelu - stoi na wysypisku śmieci.
źródło: NKJP: Tadeusza Soboleskiego: Farsa końca epoki, Gazeta Wyborcza, 1993-02-23
Zniszczeni jak kraj, w którym przyszli na świat, wyrwani z korzeniami, nieceniący sobie życia ani własnego, ani tym bardziej cudzego, byli ukochanymi dziećmi wojny i jej największą nadzieją.
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Modlitwa o deszcz, 2002
Zdarzyło się, że w Leibnitz poszliśmy z moim przyjacielem Noamem do mieszkania jego kumpla, takiego czarnego, Georga, [...], bardzo miły chłopak, potomek rastamanów, dziecko rewolucji obyczajowej, wychowany przez dziadka [...].
