-
1.
osoba, która zajmowała się nadzorowaniem pracy i pracowników w dawnych majątkach ziemskich -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
W postawie ziemian zmiany zachodziły wolniej, do czego przyczyniały się zarówno tradycyjne nawyki zatrudnianych przez nich rządców i ekonomów, jak i niechęć (albo przynajmniej podejrzliwość) wobec wszelkich prób modernizacji pracy na roli.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych: praca zbiorowa, 2004
[...] Dobry oficjalista był na wagę złota. Skuteczną metodą na związanie ich z dworem było zatrudnianie całych rodzin, na przykład żona ekonoma mogła być gospodynią, a jego syn leśniczym.
źródło: NKJP: Irena Domańska-Kubiak: Zakątek pamięci: życie w XIX-wiecznych dworkach kresowych, 2004
Mały, zasuszony, w polowym mundurze i furażerce, szedł powolnym krokiem zwiedzającego folwark ekonoma.
źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ekonom
ekonomi
ekonomowie
ndepr ekonomy
depr D. ekonoma
ekonomów
C. ekonomowi
ekonomom
B. ekonoma
ekonomów
N. ekonomem
ekonomami
Ms. ekonomie
ekonomach
W. ekonomie
ekonomi
ekonomowie
ndepr ekonomy
depr -
łac. œconomus 'zarządca majątku'
z gr. oikonómos 'zarządzający domem, gospodarz'