psuj
-
pot. pejorat. osoba, która psuje coś, niszcząc, uszkadzając lub zmieniając coś na gorsze
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
synonimy: psowacz
-
- duży, wielki psuj
- być; nazywać kogoś psujem
-
- Jeśli ją kupię, to dam ci pograć - oznajmił. - Po cichu liczę, że jednak nie jesteś psujem i mi jej nie zniszczysz - wymruczał, robiąc (oh, tak bardzo słodką) smutną minkę [...].
źródło: Internet: trainee.czo.pl/topics40
Gdy dziecko w swojej inwencji twórczej pomaluje pięknie ściany kredkami, to w rodzicach pojawią się prawie same negatywne reakcje: „Jesteś niegrzeczny”, „Jesteś psujem” lub „jesteś wstrętny, zły”.
źródło: Internet: topbenefit.pl/programypartnerskie/2013
Jego również lewicowi następcy zmienili jednak front i resztę kadencji usiłowali poświęcić naprawianiu tego, co popsuto. Skutek był mizerny, bo naprawiacze w przeciwieństwie do psujów nie mieli już większości.
źródło: NKJP: Andrzej Kaczmarczyk: Polska Partia Znachorów, Dziennik Polski, 2008-06-12
Jedna z koncepcji PO jest taka: zrobić wszystko, żeby TVP została wystawiona na sprzedaż. Ci ludzie nic nie rozumieją ze świata mediów i kultury. Są psujami w nie swojej sprawie. Jestem pełen pogardy dla nich.
źródło: NKJP: Anita Werner, Paweł Siennicki: Politycy dzwonią w sprawie pogodynek, Dziennik Zachodni, 2008-04-26
Druga poprawka, w której działalność psujów jest już wyraźna i - powiedziałbym - prowokująca, to jest poprawka nr 33, której treść jest niepozorna, ale sens taki, że z gestii samorządu wojewódzkiego zostają wyjęte wyższe szkoły zawodowe, będące podstawowym instrumentem polityki edukacyjnej związanej ze strategią rozwoju regionu.
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 25.11.1998 r.
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. psuj
psuje
ndepr psuje
depr D. psuja
psujów
C. psujowi
psujom
B. psuja
psujów
N. psujem
psujami
Ms. psuju
psujach
W. psuju
psuje
ndepr psuje
depr -
Zob. psuć