-
2.
w starożytnym chrześcijaństwie: pomocnik biskupa, który wykonywał niektóre czynności kapłańskie i zajmował się opieką nad osobami ubogimi i chorymi -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
osoby związane z religią i kościołem
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
- diakon chrześcijański
- diakon i męczennik
-
Patronem „budowlańców” jest święty Szczepan, pierwszy męczennik chrześcijański, diakon pierwszej gminy jerozolimskiej.
źródło: NKJP: Adrian Karpeta: Specjalistka od betonów, Dziennik Zachodni, 2002-10-09
Był on diakonem w Aleksandrii i towarzyszył biskupowi aleksandryjskiemu Aleksandrowi na Soborze Nicejskim.
źródło: NKJP: Daniel Olszewski: Dzieje chrześcijaństwa w zarysie, 1996
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. diakon
diakoni
diakonowie
ndepr diakony
depr D. diakona
diakonów
C. diakonowi
diakonom
B. diakona
diakonów
N. diakonem
diakonami
Ms. diakonie
diakonach
W. diakonie
diakoni
diakonowie
ndepr diakony
depr -
łac. kośc. diaconus
z gr. diákonos 'sługa'