babulinka - Wielki słownik języka polskiego PAN

stara kobieta, która swoim wyglądem wzbudza litość lub podobne uczucia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Bieg życia

starzenie się

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Określenia fizyczności człowieka

płeć

	synonimy:	babuleńka starowinka staruszka
	hiperonimy:	kobieta

- Kiedy graliśmy we Lwowie „Moralność pani Dulskiej”, po zakończeniu spektaklu poprosiła mnie na zewnątrz pewna babulinka.

źródło: NKJP: Elżbieta Kurowska: Najlepszy z polskich Szwejków, Dziennik Polski, 2008-02-09

Władek podniósł jakiegoś staruszka, a ten niespodziewanie pocałował go w rękę i pokazując na babulinkę obok powiedział: - To jest niania panicza.

źródło: NKJP: Grzegorz Rybiński: Władek, Dziennik Bałtycki, 1998-08-28

Hospody pomyłuj! - zawodzą zakwefione postaci w pawilonie Rosji. Jest ich kilkadziesiąt, ni to mnichów, ni to okutanych w czarne chusty babulinek.

źródło: NKJP: Poza malarstwem, Dziennik Polski, 2001-08-24

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

Zob. baba