dyndać - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

pot. zupełnie kogoś nie obchodzić

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

dryndać
wisieć

	W co i czy w ogóle w cokolwiek elementy środowisk twórczych wierzą, to, prawdę rzekłszy, dynda światu. źródło: NKJP: Uroki Archangielska, Dziennik Polski, 2008-02-18
	Uczciwemu i przyzwoitemu pracownikowi dynda to, czy szef jest w firmie czy go nie ma. źródło: NKJP: Internet
	Zależy co byłoby powodem, czy to, że potencjalny zięciu to burak i lenia kawał, czy tylko to, że jest czarny i dynda panu, że jest porządny i wykształcony. źródło: NKJP: Internet
	Twoje zdanie na ten temat dynda mi, podobnie jak Twoje zdanie na parę innych tematów. źródło: NKJP: Internet
	I jak deszcz pada, to też napiszą, że to wina rządu. Więc mi to po prostu dynda. źródło: NKJP: X: Ludzie nie uwierzą, Polska Głos Wielkopolski, 2005-02-11

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
3 os.	dynda			dyndają

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
3 os.	dyndał	dyndała	dyndało	dyndali	dyndały

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
3 os.	będzie dyndać	będzie dyndać	będzie dyndać	będą dyndać	będą dyndać

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
3 os.	dyndałby by dyndał	dyndałaby by dyndała	dyndałoby by dyndało	dyndaliby by dyndali	dyndałyby by dyndały

bezokolicznik: dyndać

imiesłów przymiotnikowy czynny: dyndający

(to), że ZDANIE \| ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE	+	dyndać	+	KOMU
	+	dyndać	+	KOMU

Czasownik pochodzenia dźwiękonaśladowczego.