och

Och, jak mi się chce śmiać, kiedy pani Ina albo pani Krysia, chcąc sobie coś powiedzieć, tylko sobie, żebyśmy my, służba, nie rozumiały, mówią po francusku.

źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996

Wzruszyłem się, och, bardzo wzruszyłem, ale cóż dalej? Co z tego wynikło? Nic.

źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1946

- Niech pan nie przesadza. Jeżeli jest niewinny, nic mu się nie stanie. - Och, proszę pana! - zaśmiał się. - Ludzie byli wieszani na podstawie jeszcze słabszych poszlak!

źródło: NKJP: Michał Bielecki: Osiedle prominentów, 1997

Potrzebujemy specjalistów, och, jak bardzo potrzebujemy. Jedni uciekli, drudzy sabotują...

źródło: NKJP: Igor Newerly: Pamiątka z Celulozy, 1952

- Och, nie! - westchnął Mikołaj, czytając kolejny list.

źródło: NKJP: Angelika Tusińska: Stary miś, Gazeta Wrocławska, 2002-12-21