-
1.a
dyscyplina wiedzy, której przedmiotem jest język, literatura i kultura czeska -
[bohemistyka] lub pot. [bohemistyka]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
działalność naukowa
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Przynależność i podział terytorialny
państwa, miasta, obszary geograficzne
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
języki świata -
- doktor (dr), magister (mgr), nauczyciel, profesor (prof.), wykładowca bohemistyki; Instytut, Katedra, Wydział, Zakład Bohemistyki
- specjalizować się w bohemistyce
-
Ta wybitna pisarka podobnie jak Daniela Hodrová jest zarazem literaturoznawcą, profesorem bohemistyki na uniwersytecie w Viterbo we Włoszech.
źródło: NKJP: Leszek Engelking: Surrealizm, underground, postmodernizm: szkice o literaturze czeskiej, 2001
W Pradze wywalczono założenie katedry bohemistyki dopiero w roku 1791. Pierwszym profesorem czeskiego języka i literatury został František Martin Pelcl, mianowany w roku 1793.
źródło: NKJP: Zofia Teresa Orłoś: Czeskie odrodzenie narodowe i językowe, 2001
Efekty translatorskiej współpracy poznamy jutro na spotkaniu, które odbędzie się w Instytucie Bohemistyki w Collegium Paderewianum. Początek godz. 10.30 - wstęp wolny.
źródło: NKJP: Poeci poetom, Dziennik Polski, 2002-05-15
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bohemistyka
bohemistyki
D. bohemistyki
bohemistyk
C. bohemistyce
bohemistykom
B. bohemistykę
bohemistyki
N. bohemistyką
bohemistykami
Ms. bohemistyce
bohemistykach
W. bohemistyko
bohemistyki
Inne uwagi
Zwykle lp
-
może niem. Bohemistik
Od: Bohemia - łacińskiej nazwy Czech.