-
1.
przestrzeń między stromymi ścianami górskimi -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
ukształtowanie terenu -
- bezdenna, głęboka; dwudziestometrowa przepaść
- brzeg, krawędź przepaści
- runąć, spaść w przepaść
-
Tu już naprawdę można mówić o przepaści. Z urwiska okrężne zejście, długie, po drewnianych schodach, nawet z ławkami dla tych, którzy mają nieszczęście iść pod górę.
źródło: NKJP: Anna Strońska: Dopóki milczy Ukraina, 1998
Tamtego popołudnia miałem szczęście, była mgła i ta przepaść nie ciągnęła mnie w dół jak magnes, co dzieje się zawsze ze mną, gdy spojrzę z wysokości.
źródło: NKJP: Czesław Kuriata: Spowiedź pamięci, Próba światła, 1985
Pod jego nogami otwierała się dwudziestometrowa
przepaść. Naprzeciw jednak z tej przepaści wyrastała podobna skała do tej, na której stał. Dalej ciągnęły się niskie chaszcze i urwiska.źródło: NKJP: Wiesław Dymny: Opowiadania zwykłe, 1997
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. przepaść
przepaści
rzadziej przepaście
D. przepaści
przepaści
C. przepaści
przepaściom
B. przepaść
przepaści
rzadziej przepaście
N. przepaścią
przepaściami
Ms. przepaści
przepaściach
W. przepaści
przepaści
rzadziej przepaście
-
psł. *propastь, dial. *perpastь 'przepadnięcie, upadek, zagłada; to, w czym się przepada, znika, w co się zapada'