-
1.a
dyscyplina nauki zajmująca się badaniem roślin -
[botanika] lub pot. [botanika]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
działalność naukowa
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin -
- botanika europejska; leśna; ogólna, systematyczna
- profesor botaniki; Instytut, Katedra, Zakład Botaniki
- zajmować się botaniką
- znać się na botanice; doskonalić się w botanice
-
Po kilku latach przeniósł się z Dijon do Angers, gdzie doskonalił się w botanice, medycynie i matematyce.
źródło: NKJP: Andrzej Kajetan Wróblewski: Uczeni w anegdocie, Wiedza i Życie nr 10/2001, 2001
- Znam się na botanice, gdyż z profesji jestem leśnikiem - mówi Tadeusz Wieczorek.
źródło: NKJP: (YES): Konopie czy zioła?, Gazeta Krakowska, 2001-07-21
Kaidi był teraz profesorem botaniki, specjalistą od roślin twardolistnych.
źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Szachinszach, 2005
Zakład Botaniki z kolei prowadzi prof. Adam Boratyński, doskonały znawca roślin drzewiastych, w tym z obszaru śródziemnomorskiego. Przywozi stamtąd worki materiałów do badań dla swojego młodego zespołu.
źródło: NKJP: Józef Banaszak: Czas nie przeszedł obok: wspomnienia przyrodnika, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. botanika
botaniki
D. botaniki
botanik
C. botanice
botanikom
B. botanikę
botaniki
N. botaniką
botanikami
Ms. botanice
botanikach
W. botaniko
botaniki
-
internac.
fr. botanique
niem. Botanik
ros. botánika
z gr. botanikós 'roślinny, zielarski'