-
1.
pot. pies nierasowy -
Używane jako oznaka lekceważenia lub dezaprobaty.
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
zwierzęta domowe i hodowlane -
synonimy: kundel
mieszaniec
hiperonimy: pies
-
- czarny, szary; mały; wiejski; zwykły burek; podwórzowe; ujadające; wyliniałe burki
- burek na łańcuchu, na smyczy
- posiadacze burków
- burek szczeka, ujada
-
Burki stracą swoje budy, pójdą na uliczny bruk. Schronisko dla psów ma być zlikwidowane do końca roku.
źródło: NKJP: Krzysztof Suliga Myszków: Burki stracą swoje budy, pójdą na uliczny bruk, Dziennik Zachodni, 2009-11-18
- Strasznie mnie denerwuje, gdy idę na spacer z dzieckiem, a tu jakiś ujadający burek, oczywiście bez smyczy, chce nas ugryźć.
źródło: NKJP: Jacek Sypień: Pieski problem, Dziennik Polski, 2006-01-13
Na posesji „miejscowego ogiera” panuje pozorny bezruch, przerywany od czasu do czasu szczeknięciem wiejskiego burka lub ukazaniem się dziecięcej główki w drzwiach niewielkiego domu.
źródło: NKJP: Ressel Sylwia: Chłop jak ogier, Dziennik Bałtycki, 1999-11-03
– Odkąd pamiętam, psy były tu zawsze. A mieszkam tu od 12 lat. Osobiście mi nie przeszkadzają te psy, jeśli nie wychodzą z ogrodzenia i nie rzucają się na ludzi – wyjaśnia Tadeusz Pawłowski. Innym jednak burki przeszkadzają. Głośne szczekanie budzi ludzi w nocy. Przeszkadza im też smród.
źródło: NKJP: Agnieszka Bronowicka: Im bardziej poznają ludzi, tym bardziej kochają psy, Trybuna Śląska, 2000-11-25
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. burek
burki
D. burka
burków
C. burkowi
burkom
B. burka
burki
N. burkiem
burkami
Ms. burku
burkach
W. burku
burki
-
Od: Burek - popularnego imienia dla psa (w szczególności nieokreślonej rasy), które powstało w nawiązaniu do ciemnego koloru sierści (zob. bury ).