łobuzerstwo - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.a

zachowanie polegające na lekceważeniu zasad współżycia społecznego poprzez wywoływanie awantur, wszczynanie bójek czy niszczenie cudzej własności

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

synonimy:

łobuzerka

stadionowe, zwykłe łobuzerstwo
łobuzerstwo i bandytyzm; alkoholizm i łobuzerstwo, wandalizm i łobuzerstwo, złodziejstwo i łobuzerstwo
problem, przypadek łobuzerstwa
łobuzerstwo szerzy się
zwalczać łobuzerstwo
walczyć z łobuzerstwem

	Na chrzanowskim os. Młodości młodzież demoluje place zabaw i wałęsa się pomiędzy blokami, nie mając żadnej alternatywy spędzania wolnego czasu. W efekcie szerzy się łobuzerstwo i mieszkańcy późną porą boją się przechodzić przez osiedle. źródło: NKJP: Młodzi się nudzą i dewastują, Dziennik Polski, 2001-07-02
	Mamy nadzieję, że przyjdą do domu i zastanowią się nad tym, czy rzeczywistość, w której istnieją, ma sens i czy nie warto jej zmienić. Nie na zasadzie rozbijania kosza i bicia kogoś, bo to jest zwykłe łobuzerstwo. źródło: NKJP: Bogdan Prejs: Ciągle zbuntowani, Dziennik Zachodni, 2002-07-12
	Nie znosi arogancji oraz łobuzerstwa, intryg i ignorancji, chamstwa i pozerstwa. źródło: NKJP: Henryk Rekus: Astrologia Genesis, 2007
	Powinniśmy przyjąć model brytyjski, gdzie poradzono sobie z łobuzerstwem na stadionach. źródło: NKJP: Nie czekać na polskie Heysel!, Dziennik Polski, 2001-06-12

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: n2

Inne uwagi

Zwykle lp