benzen
-
chem. ciekła substancja, uzyskiwana sztucznie w różny sposób, używana w przemyśle chemicznym i farmaceutycznym oraz jako dodatek przy produkcji paliw; C6H6
-
[benzen] lub [bęzen]
-
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Przemysł
materiały używane w przemyśle -
hiperonimy: substancja
-
- cząsteczka benzenu
-
W Firmie zlikwidowano również emisję benzenu, który powstawał przy wytwarzaniu jednego z półproduktów potrzebnych do produkcji środków czystości.
źródło: NKJP: Mniej trucia, Dziennik Polski, 1998-11-04
Później dowiedziałem się, że sprawdzane paliwo nie spełnia norm, stwierdzono za mało benzenu – przez to było mniej kaloryczne.
źródło: NKJP: Hubert Bierndgarski: Za błędy, Dziennik Bałtycki, 2003-11-19
Wśród unoszących się w powietrzu związków organicznych są cząsteczki benzenu i heksanu.
źródło: NKJP: Oczyszczalnia w doniczce, Dziennik Łódzki, 2002-09-14
Wg niektórych ekspertów nie ma bezpiecznego poziomu skażenia powietrza benzenem.
źródło: NKJP: Tadeusz Kopta: Dlaczego „Dzień bez samochodu” jest konieczny?, Zielone Brygady. Pismo Ekologów, 2000-01-01
Kolbę Le Chateliera, uprzednio starannie wymytą i wysuszoną, napełnia się czystym benzenem, denaturatem lub inną cieczą niepolarną nieco ponad podziałkę zerową, a następnie zanurza się ją do 0,9 wysokości w szklanej zlewce z wodą o stałej temperaturze 18oC.
źródło: NKJP: Elżbieta Myślińska: Laboratoryjne badania gruntów, 1998
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. benzen
benzeny
D. benzenu
benzenów
C. benzenowi
benzenom
B. benzen
benzeny
N. benzenem
benzenami
Ms. benzenie
benzenach
W. benzenie
benzeny
Inne uwagi
Zwykle lp
-
internac.
ang. benzene
fr. benzène
Od: (kwas) benz(oesowy) (ang. benz(oic acid) , fr. (acide) benz(oïque) ).