bezwyznaniowy - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. taki, który nie wyznaje żadnego boga i nie jest związany z żadnym systemem religijnym

Używane czasami w znaczeniu 'osoba bezwyznaniowa'.

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Religia – kościół

wyznania: zasady i prawdy wiary

	[...] szanuję potrzeby religijne innych ludzi, chociaż sama ich nie mam. Jestem osobą bezwyznaniową. źródło: NKJP: Jacek Żakowski: Co ja zrobię, że jest mi świetnie, Gazeta Wyborcza, 1993-04-03
	Zmarła w Warszawie w grudniu 1936 r. i pochowana została w kwaterze dla bezwyznaniowych na cmentarzu na Bródnie. źródło: NKJP: Janina Kasprzakowa: Odsłonięcie tablicy pamiątkowej na grobie Marii i Bernarda Szapirów, Z pola walki, 1964
	Większość mieszkańców Naddniestrza jest bezwyznaniowa; spośród pozostałych najliczniejszą grupę skupia kościół prawosławny, a kolejne wyznania pod względem liczby wiernych to katolicyzm i judaizm. źródło: NKJP: Wojciech Śmieja: Mołdawia. Przewodnik Turystyczny, 2007
	Pytanie o nowy wymiar obecności religii w myśleniu ludzi niereligijnych czy bezwyznaniowych pojawiło się w znaczącym natężeniu. źródło: NKJP: Adam Michnik, Józef Tischner, Jacek Żakowski: Między Panem a Plebanem, 1995

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Od: bez wyznania (zob. bez II , wyznanie )