areligijny

Nieco później zrozumiałem, że nie istniał dla niego ani Bóg, ani dusza nieśmiertelna, ani zaświaty, ani sąd ostateczny, ani niebo, ani piekło, za to istniała ziemia, życie, człowiek i powszechne unicestwienie. Był doskonale areligijny. Wiara i Kościół nic go nie obchodziły.

źródło: NKJP: Ryszard Przybylski: Uśmiech Demokryta, 2009

Trudno byłoby sobie wyobrazić ateistę czy religijnego cynika w III czy IV wieku. Natomiast Burckhardt napisał, że cesarz był w istocie niereligijny czy też areligijny.

źródło: NKJP: Grzegorz Górny; Philip Earl Steele: Władcy nawróceni, Ozon, 24, 2005

Nie był katolikiem, nie był nawet ochrzczony, a Kościół był dla niego rzeczywistością nieznaną i emocjonalnie obcą. Nie tylko zresztą Kościół, ale w ogóle każda religia. Sam był Żydem, lecz zupełnie areligijnym.

źródło: NKJP: Paweł Zuchniewicz: Jan Paweł II: „Będę szedł naprzód”. Powieść biograficzna, 2009