biodynamika - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

biol. sposób poruszania się organizmów żywych lub ich części wynikający z ich budowy, a także oddziaływania na nie różnorodnych mechanizmów wewnętrznych oraz czynników zewnętrznych

Wymowa

[biodynamika], [bjodynamika], pot. [biodynamika] lub pot. [bjodynamika]

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

budowa i funkcjonowanie organizmów zwierzęcych

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

Relacje znaczeniowe

synonimy:

biomechanika

Cytaty

Nauczyciel po prostu powinien umieć zdecydowanie więcej niż uczeń. W tej materii oznacza to doskonałą wiedzę na temat zachowań i biodynamiki konia oraz posiadanie ponadprzeciętnych umiejętności jeździeckich.

źródło: Internet: jezdzekonno.pl

Tym bardziej amator powinien przestrzegać podstawowych zasad bezpieczeństwa. Środek przeciwbólowy ani suplement diety nie zmienią biodynamiki ruchu, nie wskażą problemu z butami czy techniką biegu, nie wzmocnią mięśni i aparatu kostno-stawowego, nie odchudzą.

źródło: Internet: forum.medicinasportiva.pl

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	biodynamika	biodynamiki
D.	biodynamiki	biodynamik

C.	biodynamice	biodynamikom
B.	biodynamikę	biodynamiki
N.	biodynamiką	biodynamikami
Ms.	biodynamice	biodynamikach
W.	biodynamiko	biodynamiki

Inne uwagi

Zwykle lp

Składnia

+

biodynamika

+

(KOGO/CZEGO)

Pochodzenie

internac.

ang. biodynamics

fr. biodynamique