majtnąć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	majtnąłem się +(e)m się majtnął	majtnęłam się +(e)m się majtnęła	majtnęłom się +(e)m się majtnęło	majtnęliśmy się +(e)śmy się majtnęli	majtnęłyśmy się +(e)śmy się majtnęły
2 os.	majtnąłeś się +(e)ś się majtnął	majtnęłaś się +(e)ś się majtnęła	majtnęłoś się +(e)ś się majtnęło	majtnęliście się +(e)ście się majtnęli	majtnęłyście się +(e)ście się majtnęły
3 os.	majtnął się	majtnęła się	majtnęło się	majtnęli się	majtnęły się

bezosobnik: majtnięto się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		majtnijmy się
2 os.	majtnij się	majtnijcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	majtnąłbym się bym się majtnął	majtnęłabym się bym się majtnęła	majtnęłobym się bym się majtnęło	majtnęlibyśmy się byśmy się majtnęli	majtnęłybyśmy się byśmy się majtnęły
2 os.	majtnąłbyś się byś się majtnął	majtnęłabyś się byś się majtnęła	majtnęłobyś się byś się majtnęło	majtnęlibyście się byście się majtnęli	majtnęłybyście się byście się majtnęły
3 os.	majtnąłby się by się majtnął	majtnęłaby się by się majtnęła	majtnęłoby się by się majtnęło	majtnęliby się by się majtnęli	majtnęłyby się by się majtnęły

bezosobnik: majtnięto by się

bezokolicznik: majtnąć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: majtnąwszy się

gerundium: majtnięcie się

odpowiednik aspektowy: majtać się

+

majtnąć się

+

(GDZIE)

Zob. majtać