-
1.
osoba, która zajmuje się grą na bębnie lub bębnach -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka -
synonimy: bębnista
hiperonimy: instrumentalista
-
- grupa, zespół bębniarzy
-
Fujarka zatrelowała, „bum, bum” - walnął bęben, „bum, bum” - zaczął powtarzać taktownie, widać bębniarz miał miękkie serce, bumbaniem chciał pomóc, ułatwić zadanie.
źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Żydówek nie obsługujemy, 2005
Nie obyło się bez muzyki z serca Afryki w wykonaniu bębniarzy […].
źródło: NKJP: Rafał Lorek: Szkoły zachęcają: Chodźcie do nas!, Gazeta Krakowska, 2003-04-28
Na stacji Union Square zaczarowała mnie grupa bębniarzy. Grali tak, że aż chciało się tańczyć, i śpiewali pięknie zgranymi głosami w jakimś afrykańskim języku.
źródło: NKJP: Kamila Sławińska: W.A.B., 2008
Klarnecista płakał jak bóbr, bębniarz pociągał nosem, nad znikającą nam z oczu trumną unosił się dym z kadzidła.
źródło: NKJP: Marek Ławrynowicz: Korytarz, 2006
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bębniarz
bębniarze
ndepr bębniarze
depr D. bębniarza
bębniarzy
C. bębniarzowi
bębniarzom
B. bębniarza
bębniarzy
N. bębniarzem
bębniarzami
Ms. bębniarzu
bębniarzach
W. bębniarzu
bębniarze
ndepr bębniarze
depr -
Zob. bęben