bukolika
-
lit. utwór liryczny przedstawiający wyidealizowany obraz wsi
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
literatura -
- bukolika antyczna; teokrytejska, wergiliańska; ludowe bukoliki
- bukoliki Wergiliusza
- idylle i bukoliki
- napisać; deklamować, recytować bukoliki
- zasłynąć bukolikami
- obrazować w bukolikach
-
W odróżnieniu od bukoliki teokrytejskiej czy wergiliańskiej Sobótka nie próbuje rekonstruować obrazu dawnej szczęśliwości.
źródło: NKJP: Jerzy Ziomek: Renesans, 1973
W swoich idyllach i bukolikach Wergiliusz obrazował idealną krainę Arkadię, której bohaterowie prowadzą życie proste, harmonijne i pogodne, oczywiście w ścisłym związku z naturą.
źródło: NKJP: Lechosław Herz: Wardęga Opowieści z pobocza drogi, 2010
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bukolika
bukoliki
D. bukoliki
bukolik
C. bukolice
bukolikom
B. bukolikę
bukoliki
N. bukoliką
bukolikami
Ms. bukolice
bukolikach
W. bukoliko
bukoliki
-
łac. būcolica 'wiersze pasterskie, eklogi, sielanki'
z gr. boukolikós 'pasterski'