bimetal

  • techn.  materiał złożony z dwóch metali lub ich stopów, trwale połączonych na całej powierzchni przylegania, ale mających odmienne właściwości fizyczne, chemiczne bądź mechaniczne, co pozwala na ich zastosowanie w urządzeniach wymagających szczególnej wytrzymałości mechanicznej lub cieplnej
  • CZŁOWIEK I TECHNIKA

    Przemysł

    materiały używane w przemyśle

  • hiperonimy:  materiał
  • 7 Denarów Toruńskich zostało wybite w nakładzie 30 tys. sztuk. Jest wykonane z bimetalu (podobnie jak 2 i 5 zł).

    źródło: NKJP: Kamila Mróz: Toruń: Moneta z Kopernikiem stanęła na głowie, Gazeta Pomorska, 2010-02-17

    Odchylenie się bimetalu w którąkolwiek stronę powoduje zwarcie styku z obudową, a co za tym idzie — uruchomienie dzwonka połączonego z sygnalizatorem.

    źródło: NKJP: Andrzej Moldenhawer: Pomocnik kąpielowy. Rozwiązanie problemu nr 10, Młody Technik, 1966

    [...] czynności serwisowe wykazały, że egzemplarz, który padał najczęściej, miał uszkodzony wiatraczek w zasilaczu i w praktyce w ogóle nie był chłodzony. Jak go obciążono rachunkami, no to temperatura w środku rosła jeszcze bardziej, i w pewnym momencie zasilacz wyłączał się, bo miał bimetal dla ochrony przed przegrzaniem i pożarem.

    źródło: NKJP: Kuba Tatarkiewicz: Felietony, Computerworld, 2000

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. bimetal
    bimetale
    D. bimetalu
    bimetali
    C. bimetalowi
    bimetalom
    B. bimetal
    bimetale
    N. bimetalem
    bimetalami
    Ms. bimetalu
    bimetalach
    W. bimetalu
    bimetale

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • ang. bimetall

    niem. Bimetall

    łac. bi- 'dwa, dwu-, podwójnie' + łac. metallum

    Od: metal 1

CHRONOLOGIZACJA:
1900, SJPWar
Data ostatniej modyfikacji: 05.09.2016