blef
bluff
-
świadome działanie lub słowa sugerujące, że zachodzi sytuacja, która nie zachodzi w rzeczywistości, obliczone na odniesienie korzyści
-
- bluff
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Czas wolny
gry i zabawy
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- czysty, zwykły blef
-
Ja pojęcia blefu biznesowego nie znam, ale jako historyk znam pojęcie blefu w polityce, w sferze finansjery.
źródło: NKJP: Dziennik Polski, 2003-04-28
To był zwykły blef. Tylko ktoś naiwny mógł uwierzyć w tę wizję.
źródło: NKJP: Grzegorz Spisak: Anatomia wrogiego przejęcia, Gazeta Krakowska, 2003-01-11
Poker to gra gęsta, pełna namiętności. W nim nawet oszustwo nie jest naganne, bo nazywa się blefem .
źródło: NKJP: Jan Nowicki: Rozdanie nad ranem, Gazeta Krakowska, 2004-10-22
Książę Walencji nie odważył się szturmować miasta, otoczył je z aragońską pomocą i wydał obrońcom wojnę psychologiczną. Srożył się i prześladował okoliczną muzułmańską ludność oraz zapowiadał, że nikt nie ujdzie jego mieczowi, o ile się nie podda. Blef, wsparty determinacją i demonstracyjną budową machin oblężniczych, okazał się skuteczny
źródło: NKJP: Dariusz Piwowarczyk, Słynni rycerze Europy. Rycerze Chrystusa, 2007
Ileż nasnuł opowieści o ciężkim wprawdzie życiu, lecz zdążającym w szybkim tempie ku jasnej przyszłości. Wszystko okazało się bluffem , na który dali się nabrać tylko uczciwi.
źródło: NKJP: Tadeusz Kwiatkowski: Panopticum, 1995
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. blef
blefy
D. blefu
blefów
C. blefowi
blefom
B. blef
blefy
N. blefem
blefami
Ms. blefie
blefach
W. blefie
blefy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
fr. bluff 'blef w grze w karty'
z ang. amer. bluff