biedaczka

Jej pomysł był arcyprzewrotny: postanowiła udawać biedaczkę. Ubrała się byle jak, na głowę włożyła rozczochraną perukę i poszła do okręgowego biura opieki społecznej.

źródło: NKJP: Andrzej Wolin: Królowa amerykańskiej opieki społecznej, Gazeta Ubezpieczeniowa, 1999-07-06

Była wdzięczna, że zapewnia im obu rozrywki, składając propozycje z taką delikatnością, że nie musiały czuć się biedaczkami, że jest nie tylko bon vivantem, ale i człowiekiem praktycznym, wystarczyło bowiem raz wspomnieć o zepsutej lampie, a już podsyłał fachowca, biorąc na siebie koszt naprawy.

źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006