-
1.d
biol. przedmiot na studiach poświęcony nauczaniu o przyczynach i skutkach ruchu organizmów żywych lub ich części oraz o przebiegu poszczególnych ruchów -
[biomechanika], [bjomechanika], pot. [biomechanika] lub pot. [bjomechanika]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Edukacja i oświata
studia -
Nie mógł grać do końca meczu, gdyż w tym dniu zdawał egzamin z biomechaniki w Raciborzu. Tam jest studentem filii Akademii Wychowania Fizycznego w Katowicach.
źródło: NKJP: Andrzej Azyan: Prosto na egzamin, Dziennik Zachodni, 2006-05-15
[...] W Laboratorium Badawczo Rozwojowym układu ruchu Kliniki Uzdrowiskowej „POD TĘŻNIAMI” odbywają się również zajęcia z biomechaniki dla studentów kierunku fizjoterapia Bydgoskiej Szkoły Wyższej.
źródło: Internet: bsw.edu.pl
Przyjmuje posadę wykładowcy biomechaniki w akademii wychowania fizycznego DHfK w Lipsku.
źródło: Internet: berkutschi.com
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. biomechanika
biomechaniki
D. biomechaniki
biomechanik
C. biomechanice
biomechanikom
B. biomechanikę
biomechaniki
N. biomechaniką
biomechanikami
Ms. biomechanice
biomechanikach
W. biomechaniko
biomechaniki
Inne uwagi
Zwykle lp
-
internac.
ang. biomechanics
fr. biomécanique
niem. Biomechanik
Od: bio- (z gr. bíos 'życie') i mechanika (zob.).