dociągnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

6.

pot. doprowadzić jakąś czynność lub tworzoną rzecz do pewnego etapu lub miejsca

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Roczniki pisał w starszym wieku, dociągnął tę relację, a raczej tylko znaną nam, zachowaną jej część, do czasów Nerona (54-68), którego ostatnie lata mógł nawet pamiętać z autopsji. źródło: NKJP: Jacek Bocheński: Tyberiusz Cezar, 2009
	Tylko to wypracowanie z polskiego. Ma dopiero siedem linijek, a prosta przyzwoitość wymaga, by je dociągnąć przynajmniej do jednej stronicy. źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954
	Za późno na skrupuły. Ma pan swoje rozkazy i musi pan dociągnąć rzecz do końca. źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Wyspy szerszenia, 2008
	Dach niedoszłej owczarni dociągnięto tylko do połowy planowanej długości budynku, obniżające się stopniowo ściany niewiele dalej. źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Dobry powód, by zabijać, 2005
	[…] konkurs nie został dociągnięty do końca. źródło: NKJP: Paweł Stankiewicz: Gdzie jest granica?, Dziennik Bałtycki, 2003-12-23

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dociągnąłem +(e)m dociągnął	dociągnęłam +(e)m dociągnęła	dociągnęłom +(e)m dociągnęło	dociągnęliśmy +(e)śmy dociągnęli	dociągnęłyśmy +(e)śmy dociągnęły
2 os.	dociągnąłeś +(e)ś dociągnął	dociągnęłaś +(e)ś dociągnęła	dociągnęłoś +(e)ś dociągnęło	dociągnęliście +(e)ście dociągnęli	dociągnęłyście +(e)ście dociągnęły
3 os.	dociągnął	dociągnęła	dociągnęło	dociągnęli	dociągnęły

bezosobnik: dociągnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dociągnijmy
2 os.	dociągnij	dociągnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dociągnąłbym bym dociągnął	dociągnęłabym bym dociągnęła	dociągnęłobym bym dociągnęło	dociągnęlibyśmy byśmy dociągnęli	dociągnęłybyśmy byśmy dociągnęły
2 os.	dociągnąłbyś byś dociągnął	dociągnęłabyś byś dociągnęła	dociągnęłobyś byś dociągnęło	dociągnęlibyście byście dociągnęli	dociągnęłybyście byście dociągnęły
3 os.	dociągnąłby by dociągnął	dociągnęłaby by dociągnęła	dociągnęłoby by dociągnęło	dociągnęliby by dociągnęli	dociągnęłyby by dociągnęły

bezosobnik: dociągnięto by

bezokolicznik: dociągnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: dociągnąwszy

gerundium: dociągnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: dociągnięty

odpowiednik aspektowy: dociągać

+

dociągnąć

+

CO + (do CZEGO)

Zob. ciągnąć