brewe - Wielki słownik języka polskiego PAN

rel. urzędowy dokument papieski, który ma mniej uroczysty charakter niż bulla

Zapisywane również: breve .

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Religia – kościół

miejsca i instytucje związane z religią i kościołem

synonimy:

dokument

	Brewe papieża wprowadzono w życie we wszystkich krajach europejskich, z wyjątkiem imperium rosyjskiego. źródło: NKJP: Norman Davies: Europa, 1996
	W 1604 r. papież Klemens VIII wydał brewe, w którym nazwał Kostkę błogosławionym. źródło: Internet: nasza-arka.pl
	Zachowało się nawet kilkadziesiąt papieskich brewe stwierdzających, że czekoladę można pić zarówno przed komunią, jak i w Wielki Piątek czy też w Popielec. źródło: NKJP: Zbigniew Ogrodnik: Potencjalne porady czyli Wszystko o afrodyzjakach. Cz. 1, 2005
	Poselstwo hiszpańskie w Rzymie przygotowało projekt bulli kasacyjnej, lecz papież wydał tylko brewe (Dominus ac Redemptor). źródło: Internet: eduteka.pl

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: n2

Inne uwagi

Zwykle lp

łac. breve