-
1.a
książka zawierająca modlitwy na każdy dzień roku kościelnego, których odmawianie jest obowiązkiem duchownych katolickich -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
sakramenty i obrzędy religijne -
- stary, sfatygowany brewiarz
- czytać brewiarz
-
W ręku niedbale trzymał przechylony brewiarz, paluchem wskazywał wers, na którym przerwał nakazane modlitwy, i spod brwi nawisłej spoglądał surowo na wchodzących.
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995
Widziałem także księdza chodzącego przed kościołem i czytającego brewiarz wszystkowidzącym wokoło okiem.
źródło: NKJP: Andrzej Bobkowski: Szkice piórkiem, 1957
Tam właśnie nad niekończącą się mogiłą stałem godzinami obok księdza, trzymając mu brewiarz i kropielnicę. Powtarzałem za nim modlitwę za zmarłych. Każdemu poległemu mówiliśmy - Amen, dziesiątki razy dziennie [...].
źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Busz po polsku, 2007
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. brewiarz
brewiarze
D. brewiarza
brewiarzy
C. brewiarzowi
brewiarzom
B. brewiarz
brewiarze
N. brewiarzem
brewiarzami
Ms. brewiarzu
brewiarzach
W. brewiarzu
brewiarze
-
łac. breviārium 'skrót'