-
1.a
krak. roślina warzywna o zaokrąglonym korzeniu, z zewnątrz biało-fioletowym, a od wewnątrz białym, oraz o dużych, rozłożystych liściach -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
owoce i warzywa
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
rośliny uprawne -
Okopano karpiele, wetknięto tyki dla wąsatego grochu, a tam, gdzie żyto na piaskach posiano, zagarnięto już sierpem pierwsze pokosy.
źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Emilia z kwiatem lilii leśnej, 1993
Znosili do roznieconych ognisk karpiele i rzepę, buraki cukrowe i pastewne i jeszcze miękkie kolby kukurydzy.
źródło: NKJP: Tadeusz Nowak: A jak królem, a jak katem będziesz, 1967
Kto z mieszczuchów jeszcze wie, jak wygląda karpiel rosnący w polu?
źródło: NKJP: Jerzy Wideł: Karpiel jak ananas, Gazeta Krakowska, 2004-08-04
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. karpiel
karpiele
D. karpiela
karpieli
karpielów
C. karpielowi
karpielom
B. karpiel
karpiele
N. karpielem
karpielami
Ms. karpielu
karpielach
W. karpielu
karpiele
-
Pochodzenie niejasne. Być może przekształcenie szwedz. kålraps 'brukiew' (> *karpal > karpiel) - to Szwedzi spopularyzowali ten gatunek warzywa w Europie. Karłowicz łączył ten wyraz z wyrazem kalafior (daw. m.in. karafioł), jednak różnica między kalafiorem a brukwią jest znaczna, co osłabia hipotezę o przeniesieniu nazwy jednego warzywa na drugie.