odtłuc - Wielki słownik języka polskiego PAN

uderzywszy, oddzielić fragment przedmiotu od całości

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

synonimy:

uszkodzić

	Gdy dorabiałem barokowym aniołkom brakujące skrzydełka, odkryłem, że z uszkodzonej główki putta wystaje czaszka. Odtłukłem mu delikatnie łydkę i pośród odłamków znalazłem dziecięcą piszczel. źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Tarot paryski, 1999
	Wezwany na miejsce zdarzenia inspektor nadzoru budowlanego zbadał na specjalnym podnośniku, czy reszta elewacji nie odpadnie. Nic nie odstawało, nic nie trzeba było odtłuc. źródło: NKJP: Kolejna stara kamienica wrocławska się sypie, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2005-02-08
	Ponieważ jedna aleja z kamieni nagrobnych sięgała do miejsca, gdzie przebiegał projektowany płot, odtłuczono kawałek, który przeszkadzał. źródło: NKJP: Kazimierz Netka: Zapomniana epoka, Dziennik Bałtycki, 1999-10-26
	A nie było porządnego lusterka, tylko kawałek z czegoś odtłuczony. źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Kamień na kamieniu, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odtłukłem +(e)m odtłukł	odtłukłam +(e)m odtłukła	odtłukłom +(e)m odtłukło	odtłukliśmy +(e)śmy odtłukli	odtłukłyśmy +(e)śmy odtłukły
2 os.	odtłukłeś +(e)ś odtłukł	odtłukłaś +(e)ś odtłukła	odtłukłoś +(e)ś odtłukło	odtłukliście +(e)ście odtłukli	odtłukłyście +(e)ście odtłukły
3 os.	odtłukł	odtłukła	odtłukło	odtłukli	odtłukły

bezosobnik: odtłuczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odtłuczmy
2 os.	odtłucz	odtłuczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odtłukłbym bym odtłukł	odtłukłabym bym odtłukła	odtłukłobym bym odtłukło	odtłuklibyśmy byśmy odtłukli	odtłukłybyśmy byśmy odtłukły
2 os.	odtłukłbyś byś odtłukł	odtłukłabyś byś odtłukła	odtłukłobyś byś odtłukło	odtłuklibyście byście odtłukli	odtłukłybyście byście odtłukły
3 os.	odtłukłby by odtłukł	odtłukłaby by odtłukła	odtłukłoby by odtłukło	odtłukliby by odtłukli	odtłukłyby by odtłukły

bezosobnik: odtłuczono by

bezokolicznik: odtłuc

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odtłukłszy

gerundium: odtłuczenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: odtłuczony

odpowiednik aspektowy: odtłukiwać

Inne uwagi

Zwykle imb

+

odtłuc

+

(CZEMU) + CO

Zob. tłuc